Tula SA BAHA..!

Marami ang nawala buhay at Rangya..
Bago Dumating yaring Biglaang Trahedya,Simpleng Buhay ay Masaya
Sa isang sabadong lumipas,oo maraming Buhay ang Nawasak..
sa sobrang lakas yaring Ulan,May tinangay na mga Kaanak..
Di pilit maisip marami ang kailangan isagip
sa sopresa ng panahon,ang Biktima'y di Tukoy..
Basta na lang nanalanta,Bigla na lang nagpakilala..
mistulang di mapigilan,nasan na nga ba ang BATHALA..
nasan na ba si INA?tanong ng di ligtas na mga ANAK..
Luha ay Nangilid.Di na sadyang Pumatak,
Trahedya ay inakalang wala na yatang Wakas...
nawala ang ngiti sa maraming pisngi..kanilang inisip di naman sila API dati..
nagbago ang Buhay ng Maraming iilan
kung mag sisimula sila ulit,yan ay tanong paano nga naman..
paano sa SITWASYON..sa Sitwasyong ngayon lang..
Ngayon lang NARANASAN....